یاس سپید

الهی دستهایم رادرحلقه ی نام توگره زده ام!وبه شاخه های آسمانت دراز

کرده  تاازمیوه های فیض ورحمتت بی بهره نمانم !توراسپاس که

نفسهایم می آیندومی روندوهمچنان ناودانهای توبه سرازیرهستند تاوجود

غرق گناهم رابانام زیبایت پاک سازم !وجود من مانند صحرایی خشک

وعطشان ونام تو بارانی که نجات بخش جان خسته ی من است!

توراسپاس که روزی پنج وعده اذن حضوروفرصت حرف زدن به من

داده ای تاباتوگویم هرآنچه را با کس نتوانم گفت!!!!نقاشی های

امروزوهرروزم اشاره به گناهانی دارد

که با قلم دروغ وغیبت و......کشیده شده است، وهمه ی اشاره ها

رابشارت به تو خواهم داد که تا تورا دارم می توانم ازاین گناهان

رها شوم!!